ก็รู้สึกไม่ช่วยอะไร แถมพาลให้นอนไม่หลับอีก ...
(พยายามนอนตั้งกะ 5 ทุ่ม จนบัดนี้ตี 3)
หนังสือหนังหา อ่านไม่รู้เรื่อง เครียดเป็นทวีคูณ
สุดท้าย ขอมานั่งบ่นใน blog หน่อย เผื่อจะรู้สึกดีขึ้น ...
ไหนๆ จะขึ้นปีใหม่แล้ว ก็ไม่วายเจอเรื่องแย่ๆ ส่งท้ายปีเก่า ....
พอดีนึกคำสั้นๆ ที่ใช้อธิบาย ความหมายของปีนี้ได้ ...
ก็เลยจัดหน่อยครับ ....
จริงๆ มันมาจากประโยคที่คิดไว้เต็มๆ คือ "2552 ไม่พอดี , 2553 ไม่ดีพอ"
ไอ่คำว่าไม่ "พอดี" กับ "ดีพอ" นึกมาจากหนังเรื่อง 32 ธันวา
เป็นหนังไทยอีกเรื่องที่แอบโดนใจ ก็เลยได้เอามาใช้
สำหรับปีนี้ .... มันก็ปีนึงแล้วสินะ .....
จะไม่ขอพูดว่าทำไม 2552 ไม่พอดี ...
เพราะมันผ่านมานานมากจนนึกไม่ค่อยออก
(หรือไม่อยากจะจำ จำแค่ว่ามันไม่พอดี)
เอาล่ะ มาดูกันดีกว่า ว่าทำไม ... 2553 ไม่ดีพอ ...
ไม่ดีพอ ... ที่จะรับผิดชอบทุกสิ่งอย่าง ...
แน่นอน ว่าโตๆ กันแล้ว ... ความรับผิดชอบก็ต้องมากขึ้น ...
แต่ในความรับผิดชอบนั้น มันก็จะมีอยู่ 2 ประเภท คือ ..
- Willing to do หรือ อาสาที่จะทำ
- be forced to do หรือ จำใจ(โดนบังคับ)ที่จะทำ ....
ไม่ว่้าแบบไหนก็ตาม ต้องเข้าใจธรรมชาติ ของ มนุษย์ปุถุชน ว่า
คนเราต้องการมีอิสระในการตัดสินใจ ว่าสิ่งใดที่ตนนั้นอยากทำ/ไม่อยากทำ ...
และไม่มี มนุษย์คนใดนั้น perfect .... ชีวิตก็จะไม่ต้องคาดหวังอะไรมาก
โดยส่วนตัวแล้ว ถ้าเลือกได้ จะเลือกที่จะไม่ทำในสิ่งที่ถูกบังคับ ...
แต่ในเมื่อคนเราำไม่ได้เลือกเกิดได้ ไม่ได้เลือกตามใจตนเองได้ทุกอย่าง
การที่อยู่ในตำแหน่งที่ตัวเอง "ไม่อยากทำ"
แล้วมีคนอื่นมาคาดหวังความรับผิดชอบจากสิ่งที่เราไม่ได้อยากทำนั้น
ทำดีก็แค่เสมอตัว ทำไม่ดีก็โดนด่า .... มันก็บั่นทอนกำลังใจได้เหมือนกัน
เพิ่มเติม ... พอดีได้ไปอ่านของ siross.com
แล้วเจอ บทความเรื่อง The Peter Principle (หลักการแมลงสาบ #แซว)
ถ้าไม่ right man in the right job .... มันก็ไม่ดีพอซักเท่าไหร่
ไม่ดีพอ ... ที่จะเป็นที่ปรึกษาที่ดีได้ ...
การเป็นที่ปรึกษา สิ่งหนึ่งที่สำคัญในการให้คำปรึกษา คือ
"อย่าไปอินกับเรื่องที่คนมาขอคำปรึกษา" เพราะเมื่อใด
เราไปอินกับมัน มันจะทำให้เราเกิด "อารมณ์ร่วม" ไปด้วย ...
การเกิดอารมณ์ร่วมไม่ใช่เกิดได้เพราะ อินกับเรื่องนั้นได้อย่างเดียว
แต่ด้วยความที่เป็นห่วงมากไป บางครั้งก็ทำให้ "อิน" ได้เหมือนกัน
พอกลับมาดูตัวเอง ก็พบว่า มักจะ "อิน" กับเรื่องที่คนมาปรึกษา
เพราะด้วยใจที่มีความเป็นห่วงเยอะเกิน .... เลยคงไม่ดีพอ ที่จะเป็นนัก
ไม่ดีพอ ... ที่จะอยู่ในสังคมกาก ๆ ...
อาจจะเป็นเพราะเป็นพวกโลกแคบมากเกินไป ...
หรือมองโลกในแง่ดีจนเกินไป ... จึงมองว่า
การใส่หน้ากากหากัน เป็นสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียน ....
จนไม่อยากเข้าใกล้ ... การคาดหวังความจริงใจ
จากคนที่ตัวเองคิดว่า "ไว้ใจได้" นั้น ถือเป็นสิ่งที่ไม่ดีพอ
ที่จะอยู่ในสังคมกากๆ นั้นได้ ...
ดังนั้นจึงต้องสร้างโลกส่วนตัวขึ้นมา
เพื่อ encapsulate กำจัดคนกากๆ
ปล่อยให้เค้าอยู่ที่ศูนย์กลางจักรวาลแทน
ไม่ดีพอ ... ที่จะเฝ้ารอ ...
การรอคอย บางครั้งก็อาจจะเป็นการรอเก้อ ...
แต่ถ้าไม่รู้จักรอ จะรู้ได้อย่างไรว่าเรามีความอดทนมากแค่ไหน ....
แต่ก็ในเมื่อรู้ทั้งรู้ว่าสิ่งที่เฝ้ารอ ... มันมีผลกระทบจากภัยธรรมชาติ
เหตุผลเหล่านั้นก็ใช้ไม่ได้เสมอไป หากเมื่อการรอ มันมาใกล้ถึง
จุดที่เลิกที่จะอดทน .... ก็คงไม่ดีพอ ที่จะอดทนต่อไป ....
สุดท้าย ....
ไม่ดีพอ ... ที่จะรักใคร ...
บางครั้ง romantic บ้างอะไรบ้าง ก็เป็นบุคลิกที่มีอยู่แล้ว ...
แต่ด้วยบางเหตุการณ์ที่สภาพจิตใจไม่ปกติ ....
ก็ต้องการกำลังใจ จากใครบางคนบ้าง ...
ซึ่งไม่แปลกที่จะมีความคาดหวัง ...
ที่ว่าอย่างน้อย หากได้คุยแล้ว
จะทำให้ช่วยให้สบายใจขึ้นบ้าง
แต่หากเพราะ ด้วยที่ตัวเองไม่ดีพอ
ที่ไปคาดหวังในสิ่งเหล่านั้น ...
เมื่อคุยแล้วกลับทำให้จิตตกกว่าเดิม ...
ก็รู้สึกผิดได้เหมือนกัน
ว่าสุดท้าย ควรจะรู้จัก cheer up ตัวเอง
อย่างที่เคยทำผ่านๆ มาเสียมากกว่า
บ่นหมดแล้ว หวังว่าจะพยายามนอนได้ละนะ
